Vakantiehuizen Skyros

Skyros, al biedt het dezelfde betoverende verlaten baaien met blauwgroen water, het grootste eiland van de Sporaden heeft echt een ander karakter: rauwer, wilder. Bovendien heeft Skyros zijn identiteit weten te behouden, wat terug te vinden is in de vermaarde kunstnijverheid en in de gekoesterde tradities. Vooral het carnaval vormt een belangrijke gebeurtenis en in de dorpjes kan je nog oude mannetjes tegenkomen, gekleed in een ouderwetse blauwe broek, met slobkousen en aan de voeten, de nog uit de oudheid stammende sandalen.

Het eiland Skyros bestaat uit twee delen en wordt in het midden doorneden door de weg van Skyros-stad naar de haven Linaria. Skyros heeft de vorm van een vlinder, met aan weerszijden vleugels en in het midden een landengte van net 2km breed. Het zijn twee zeer verschillende helften: in het noorden ligt Meri, met het merendeel van de landbouw en de bevolking, die veelal werkzaam zijn op de vruchtbare landbouwgrond van Kampos en Trachy, terwijl het veel bergachtiger, zuidelijke schiereiland Vounoovergelaten wordt aan half wilde schapen en geiten, maar vooral aan inheemse paardjes, wier oorsprong ergens in een zeer ver verleden ligt.

Het noordelijke schiereiland

Aan de voet van Chora begint een lange baan zand die zich tot de horizon in noordelijke richting uitstrekt, met na elkaar de stranden van Molos en Magazia. Ze liggen wellicht wat te dicht op de bebouwing van de hoofdplaats, maar je zult niettemin bezwijken voor het zwemgenot of voor een heerlijke gegrilde goudbrasem (dorade) op het terras van een taverna.
Vervolg je weg langs het strand van Bina tot aan Kaap Pouria, waar je enkele vreemde grotkapellen kunt zien, waarvan sommige gedeeltelijk ingestort zijn. Hier en daar kijk je door een gat op het woeste landschap tegenover een kleine molen zonder wieken.

Westkust van Skyros

Van Skyros-stad loopt een weg naar het noorden die voorbij de luchthaven afbuigt naar het westen, waar twee prachtige beschutte stranden liggen (Kalogria en Kyra Panagia) die afgeschermd zijn van de noordenwind. Hierdoor kan het in het vroege voorjaar al aangenaam warm worden. Vanhier voert de weg naar het dorpje Atsitsa met zijn door dennen omgeven strand. Iets naar het zuiden strekken zich de twee stranden Agios Fokas en Pefkos uit. Voorbij Pefkos buigt de weg af naar de haven Linaria. Hier vertrekken bootjes naar de ontoegankelijke zeegrotten bij Pentekali en Diatrypti aan de oostkust.

Rondreisje door het zuiden

Vouno, het bergachtige deel van het eiland, is bereikbaar via de smalle vruchtbare vallei ten zuiden van Ormos Achili, midden op het eiland. De weg loopt verder zuidwaarts naar de baai Kalamitsa en naar Treis Mpoukes, een diepe, natuurlijke haven, vroeger in gebruik bij piraten en bij de Griekse Marine.
Aan het zuideinde van de baai ligt een zand- en kiezelstrand, waar ook taverna’s te vinden zijn. Maar de liefhebbers van stilte en verlatenheid gaan verder, naar het strand aan de Baai van Kolympada. En je kunt zelfs nog verder naar het zuiden: het landschap zal steeds kaler worden. Aan het eind van de weg zal het uitzicht op de door de zee aangetaste kliffen onvergetelijk zijn, vooral in het avondlicht.